Vandaag is Babette al weer een week thuis, de tijd vliegt! Het is heerlijk om haar thuis te hebben, en met het gezin compleet te zijn. Het gaat gelukkig nog steeds goed met Babette, het wondje wordt steeds kleiner. Haar hoofdje lijkt nog steeds niet te groeien, dus we houden goede hoop dat zij bij de zeer kleine groep hoort die geen drain nodig heeft. Babette slaapt veel, maar ze is natuurlijk ook pas 3 weken en moet nog herstellen van een grote operatie.
Vanmorgen belde de neurochirurg met de uitslag van de MRI van haar ruggenmerg, het zag er uit zoals men verwachtte. Het ziet er compleet normaal uit, met uitzondering van het stukje onderaan waar het ruggenmerg niet gesloten is. Dat is precies de plek waar het ruggetje open was, en dus exact wat te verwachten was. Het is goed te horen dat de rest er allemaal normaal uit ziet, maar ook dat geeft helaas weer geen garanties. We merken wel dat de neurochirurg voorzichtig aan iets positiever begint te worden, maar ze blijven toch heel behoudend. Ondanks onze pogingen ze tot voorspellingen uit te lokken, laten ze zich daartoe niet verleiden :-).
Met onszelf gaat het best goed, we beginnen onze draai weer te vinden. Jacques is weer volledig aan het werk. Met Myrthe gaat het ook goed, het herstellen van de keizersnede gaat heel voorspoedig. We zijn uiteraard nog wel moe, en we merken dat de angst en het verdriet tijd nodig zullen hebben om een plekje te krijgen. Het is heerlijk dat Babette het zo goed doet, en aan de goede kant van het spectrum van Spina Bifida zit. Het blijft een onwerkelijke situatie, maar we vinden er steeds meer onze weg in.
De komende tijd zal er, zo lang het goed blijft gaan, niet veel nieuws te melden zijn. het blaasonderzoek (over 3 weken) is het eerst volgende belangrijke onderzoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten