Babette mag vanochtend al van de IC af, ze heeft het vannacht heel goed gedaan. Ze ademde direct al weer zelfstandig. De neurochirurg gaat zo kijken en als het goed is mag ze vandaag dan weer terug naar de kinderchirurgie afdeling.
Om 10.00 mag Babette weer terug naar haar eigen kamertje, al na een paar uur mag ze uit de couveuse. Onze sterke dame heeft in de loop van de dag al geen kruik meer nodig om zichzelf op temperatuur te houden. Ze is met 4 kilo natuurlijk ook een flinke baby, wat in haar situatie erg fijn is. Ze ligt nu lekker met kleertjes aan in een bedje, al een veel fijner gezicht.
Volgende stap is weer afwachten, afwachten of Babette een waterhoofd heeft. 80% van de kindjes die met een open ruggetje worden geboren maken te veel hersenvloeistof aan (en dat noemen ze een 'waterhoofd'). We hopen natuurlijk dat ze bij de 20% hoort die dat niet krijgt, maar we moeten wel reĆ«el blijven. De komende 3/4 dagen is dus afwachten en als ze een waterhoofd heeft, dan moet ze daar dus ook nog aan geopereerd worden. Dat zou betekenen dat ze een drain plaatsen in het hoofdje, die intern naar de buik geleidt wordt. Een veel minder grote en spannende ingreep dan die van gister, maar wel weer volledige narcose, IC etc etc. En dat allemaal bij een klein poppetje van een paar dagen oud…
Wanneer Babette naar huis mag is dus eerst afhankelijk of ze nog een keer geopereerd moet worden. Dat zou dan ergens begin volgende week gebeuren, dan moet ze nog herstellen en in principe daarna naar huis, maar wanneer dat is, is dus behoorlijk onzeker.
En met onszelf, tja wat zullen we daar eens over zeggen… Myrthe hersteld fysiek goed van de keizersnede, maar je komt natuurlijk niet echt aan rust om te herstellen toe. Emotioneel is het onbeschrijfelijk. Het is ongelooflijk wat je allemaal overkomt, het is allemaal zo anders dan je had gehoopt en verwacht. Angst, onzekerheid, verdriet, zorgen en gedachten die maar blijven komen en gaan. Maar samen slaan we ons er goed doorheen, met gelukkig super veel lieve mensen om ons heen. Myrthe mocht gister zelf uit het ziekenhuis, en hoewel het heel zwaar was weg te gaan, heeft ze daar toch voor gekozen. Het is een geluk bij heel veel ongeluk dat we zo dichtbij het Sophia wonen.
Babette is een vechtertje en super dapper, en bovenal super lief en mooi.
Blijf voor haar en ons duimen, we hopen toch zo dat het de goede kant op blijft gaan.