Om 8.00 uur is Babette opgehaald om te worden geopereerd. Babette is weggebracht door haar papa naar de OK. Nu wacht haar een heel spannende operatie. De opening zal worden dichtgemaakt en het is afwachten of ze na de operatie haar beentjes en teentjes net zo zal bewegen als voor de operatie.
Gelukkig worden we in het ziekenhuis gesteund door familie en steunt iedereen Babette door het opsteken van kaarsjes, uitstralen van positieve vibes, duimen en bidden en wat iedereen denkt te kunnen doen voor haar.
Na lang wachten worden we op de hoogte gesteld door de plastisch chirurg dat de operatie voorspoedig verloopt en dat hijzelf niet nodig zal zijn om het ruggetje aan de buitenkant te sluiten. De plek is relatief klein waardoor het met een rechte hechting gesloten kan worden. Daarnaast krijgen we te horen dat de operatie later is gestart dan gepland en het wachten dus langer duurt.
Uiteindelijk komt de Neurochirurg melden dat hij heel tevreden is over hoe de operatie is verlopen. Nu ligt Babette op de IC en moet ze herstellen van de operatie.
Wat de lange termijn 'beschadigingen' zijn is heel moeilijk te zeggen. Het fantastische nieuws was wel dat toen Jacques en Myrthe de IC op liepen ze haar benen en tenen bewoog. Vooralsnog lijkt ons lieve kleine Babette aan de goede kant van het enorme spectrum van spina bifida te zitten. De plek zat laag en was (wat is het fijn dat het nu was is!) klein, maar toch word je door de artsen voorbereid op 'worst case scenario'. Vandaag was dus een eerste maar wel grote stap in de goede richting. Op veel vragen zullen we pas in de loop van de tijd (als Babette zich gaat ontwikkelen) antwoord krijgen.
